Güney Afrika Cumhuriyeti (GAC), teknik düzenlemeler, uygunluk değerlendirme prosedürleri ve standartlar itibariyle gelişmiş bir düzenleme altyapısına sahiptir. Söz konusu mevzuat, DTÖ Ticarette Teknik Engeller (TBT) Anlaşması hükümleri gözetilerek geliştirilmekte ve uygulanmaktadır.

Ülkede, “teknik altyapı kuruluşları (technical infrastructure entities)” olarak da adlandırılan, konuya ilişkin temel sorumlu kurum ve kuruluşlar aşağıda sıralanmaktadır:

Ticaret, Sanayi ve Rekabet Bakanlığı (Department of Trade, Industry and Competition-the DTIC) :

www.thedtic.gov.za/sectors-and-services-2/industrial-development/technical-barriers-to-trade/ 

Ülkede “Teknik Altyapı Kuruluşları (Technical Infrastructure Instituons)” olarak ise Güney Afrika Standartlar Ofisi (South African Bureau of Standards (SABS)) https://www.sabs.co.za/ , Ulusal Teknik Düzenlemeler Kurumu (National Regulator for Compulsory Specifications (NRCS)) https://www.nrcs.org.za/, Güney Afrika Ulusal Akreditasyon Sistemi (South African National Accreditation System (SANAS)) http://www.sanas.co.za ve Güney Afrika Ulusal Metroloji Enstitüsü (National Metrology Institute of South Africa (NMISA)) http://www.nmisa.org/)      faaliyet göstermektedir. SABS, NRCS, SANAS ve NMISA, Ticaret, Sanayi ve Rekabet Bakanlığı’nın bağlı kuruluşlarıdır.

SABS tarafından sunulan hizmetler ve kurumun yayımladığı standartlara ilişkin bilgiye https://www.sabs.co.za/Sectors-and-Services/index.asp adresinden erişilebilmektedir.

Söz konusu kurumların internet sayfalarından ilgili teknik düzenlemeler ve uygulama rehberlerine erişme imkânı bulunmaktadır.

Teknik mevzuat ve ulusal standartların geliştirilmesinde, öncelikle ISO (International Standards Organization), IEC (International Electrotechnical Commission), ETSI (European Telecommunications Standards Institute), Codex Alimentarius ve Avrupa Ekonomik Komisyonu (ECE) gibi kuruluşların geliştirdiği uluslararası standartlar dikkate alınmakta; bunlar, mümkün olduğu ölçüde ulusal mevzuata yansıtılmaktadır. Ancak iklim, coğrafi özellikler vb. ülke koşullarının gerektirdiği durumlarda uluslararası standartlar bire bir alınmak yerine, iş çevrelerine gereksiz maliyet yaratmama ilkesi de gözetilerek, ülkeye uyarlanmaktadır. Geliştirilen tüm standartların benimsenmesi, söz konusu standartlar ulusal düzenleyici otoritelerce kamu sağlığı ve emniyeti, çevrenin korunması gibi amaçlarla özel mevzuata aktarılarak teknik düzenleme haline getirilmediği müddetçe ihtiyaridir.